ورود شعر آیینی کودک به صحنه هیئت یک اتفاق بزرگ بود

یک شاعر در نشست مجازی «محرم امسال» گفت: ورود شعر آیینی کودک به صحنه هیئت یکی از اتفاق بزرگ نوحه‌های امسال بود.

به گزارش گروه فرهنگ‌وهنر خبرگزاری آنا، در نشست مجازی «محرم امسال» مبین اردستانی، شاعر گفت: در فعالیت‌های آقای مطیعی خدمتی مهم به زبان فارسی صورت گرفته است؛ زبان فارسی در محدوده کشورهای فارسی‌زبان محصور مانده بود یا نهایتاً اگر بنا بود منتقل شود با بعضی از ترانه‌ها و فیلم‌ها در کشورهای هم‌جوار شنیده می‌شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: با نوحه‌ها و چهره بین‌المللی میثم مطیعی می‌بینیم که گاهی حتی یک نوحه یک بند فارسی دارد اما کسانی که عرب‌زبان هستند انس می‌گیرند و حتی پیگیر هستند که کمی ‌بیشتر فارسی متوجه بشوند و از این طریق زبان فارسی فرصت بروز دوباره‌ای را پیدا می‌کند و این تجلی مبارک است. محسن صفایی‌فر، کارشناس فرهنگی و اجتماعی در ادامه این نشست مجازی گفت: یکی از اتفاقات مهم نوحه‌های امسال میثم مطیعی که در شبکه‌های اجتماعی بحث‌انگیز هم شد نوحه «ماشین زمان» بود. نوحه ماشین زمان یک اتفاق خیلی مهم را برای اولین بار در نوحه رقم زد؛ آن هم ورود شعر کودک آیینی ما به صحنه هیئت با کارکرد ذکر بود. آقای مطیعی با این نوحه مخاطب جدیدی به هیئت ما به‌صورت رسمی ‌اضافه می‌کند آن هم دختران نوجوان هستند.

میثم مطیعی، مداح اهل‌بیت(ع) نیز در بخش پایانی این نشست مجازی با اشاره به اینکه نوع نگاه و نگرش بنده به موضوع مداحی نگاه‌ تربیتی و مأموریتی است، گفت: ما تمام این مکتب را که یک مکتبی است در مداحی و من بارها گفته‌ام که جفای به این مکتب این است که بگوییم مداحی انقلابی، مداحی انقلابی یک بخشی از این مکتب است که بر اساس گفتمان اسلام ناب است. شروع‌کننده، پرورش‌دهنده و بالندگی آن مدیون توجه مقام معظم رهبری است و ما سربازان این مکتب هستیم.

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: کشورهای عربی مداحی زبان فارسی میثم مطیعی نشست مجازی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۹۴۶۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف جدید زبان‌شناسان: ۴ سفر حماسی از سرزمین‌های یخی که به پیدایش اولین آمریکایی ها منجر شد

تقریباً نیمی از خانواده‌های زبانی دنیا در قاره آمریکا یافت می‌شوند. با اینکه بسیاری از این زبان‌ها اکنون منقرض شده‌اند، تحلیل زبان‌های تاریخی به ما امکان بررسی، مقایسه و ردیابی آن‌ها در گذر زمان را می‌دهد تا گروه‌های اولیه ساکن در این قاره را بهتر درک کنیم.

جهانا نیکولز، زبان‌شناس تاریخی در دانشگاه برکلی کالیفرنیا در پژوهشی که اواخر ماه مارس در مجله American Journal of Biological Anthropology منتشر شد، به بررسی ساختار ۶۰ زبان از سراسر آمریکا و کانادا پرداخت. این بررسی نشان داد که این زبان‌ها از دو گروه زبانی اصلی نشأت گرفته‌اند که در دست‌کم چهار موج مجزا وارد آمریکای شمالی شده‌اند.

کشف تاریخچه قاره آمریکا با علم زبان‌شناسی

به گزارش گجت نیوز، نیکولز ۱۶ ویژگی این زبان‌ها از جمله ساختار هجا، جنسیت اسم‌ها و نحوه تولید صامت‌ها هنگام صحبت را مورد بررسی قرار داد. نتایج این بررسی حاکی از آن است که این زبان‌ها به دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند: گروه اول شامل زبان‌هایی است که ضمیر اول شخص آن‌ها دارای آوای «ن» و ضمیر دوم شخص دارای آوای «م» است. گروه دوم شامل زبان‌های دیرینه‌تری است که می‌توانند یک جمله کامل را تنها در یک کلمه منتقل کنند.

تحليل‌های بیشتر زبان‌شناسی نشان می‌دهند که ورود انسان‌ها به قاره آمریکا در چهار موج مجزا رخ داده است. اولین موج حدود ۲۴ هزار سال پیش اتفاق افتاد، زمانی که یخچال‌های عظیم بخش زیادی از آمریکای شمالی را پوشانده بودند.

خانم نیکولز هیچ ویژگی منحصر به فردی در زبان‌های آن دوره پیدا نکرده که نشان‌دهنده ورود گروهی متنوع از مردم و زبان‌ها به آمریکای شمالی در آن زمان باشد. موج دوم مهاجرت حدود ۱۵ هزار سال پیش با مردمی همراه بود که زبان‌هایی با ضمیر اول شخص «ن» و ضمیر دوم شخص «م» داشتند.

موج سوم نیز هزار سال بعد با مردمانی همراه بود که زبان‌هایی با صامت‌های ساده داشتند. سپس موج چهارم حدود ۱۲ هزار سال پیش همراه ورود زبان‌هایی با صامت‌های پیچیده از راه رسید.

تا همین اواخر، محققان بر این باور بودند که اولین آمریکایی ها حدود ۱۳ هزار سال پیش از طریق یک پل خشکی از سیبری وارد این قاره شده‌اند. اما مطالعات قبلی خانم نیکولز روی داده‌های زبانی او را متقاعد کرد که این زمان برای شکل‌گیری نزدیک به ۲۰۰ زبان بومی آمریکا کافی نبوده است. در عوض او معتقد است که اولین ورود انسان‌ها به حدود ۳۵ هزار سال پیش بازمی‌گردد.

از آن زمان، حجم فزاینده‌ای از تحقیقات باستان‌شناسی، زمین‌شناسی، اقلیم‌شناسی و ژنتیک، تاریخ ورود اولیه انسان‌ها به آمریکا را به عقب رانده است و اجماع جدیدی بر این شکل گرفته که چندین موج از مهاجران در مقاطعی بین ۳۰ تا ۲۵ هزار سال پیش راه خود را به قاره آمریکا باز کرده‌اند.

خانم نیکولز گفت: «اضافه کردن مطالعات زبانی به این تحقیقات به معنای تأیید متقابل این چهار رشته علمی است. به نظر من حالا این تفسیر بسیار محکمه‌پسند است».

اندرو کاول، انسان‌شناس و زبان‌شناس در دانشگاه کلرادو بولدر که در این پژوهش مشارکت نداشته، در ایمیلی به سایت معتبر جهانی لایو ساینس گفته که مطالعه خانم نیکولز جالب است زیرا «داده‌های زبانی بر پذیرش فزاینده سایر حوزه‌های علمی صحه می‌گذارد که آمریکای شمالی بسیار زودتر از آنچه برای دهه‌ها تصور می‌شد، مسکونی شده است».

با این حال، آقای کاول خاطر نشان کرد که تحلیل آماری این پژوهش نشان می‌دهد که دو زبان، یوروک و آراپاهو، طبقه‌بندی کاملاً متفاوتی دارند؛ این درحالیست که می‌دانیم این دو زبان از نظر ژنتیکی با هم مرتبط هستند و هر دو جزئی از ابرخانواده زبان‌های آلگیک به شمار می‌آیند (زبان یوروک در شمال دور کالیفرنیا و زبان آراپاهو در ایالت‌های وایومینگ و اوکلاهما صحبت می‌شده است).

آیا اولین آمریکایی ها، از آسیا مهاجرت کرده‌اند؟

البته، نفوذ زبان‌های همسایه می‌تواند روی زبان‌های دیگر تاثیر زیادی بگذارد و این موضوع می‌تواند روابط اولیه‌ آن‌ها را مخدوش کند، همانطور که آقای کاول اشاره کرد.

اگرچه این پژوهش جدید مدلی را برای چگونگی ورود و تکامل زبان‌ها در آمریکای شمالی ارائه می‌دهد، اما به خاستگاه آن‌ها که هنوز ناشناخته است، اشاره‌ای نمی‌کند.

خانم نیکولز گفت: «به احتمال زیاد مردمی که به آمریکای شمالی نقل مکان کردند، اقوام خود را در آسیا رها کرده‌اند و ممکن است برخی از آن زبان‌ها همچنان در سیبری باقی مانده باشند».

با این حال به گفته او، محدودیت‌های روش مقایسه‌ای زبان‌شناسی به این معناست که شاید هرگز آن را نباید قطعی دانست.

کانال عصر ایران در تلگرام